بررسی رابطه بین باورهای مذهبی با تاب آوری و امید به زندگی در زنان سرپرست خانوار بهزیستی شیراز

پژوهش حاضر با هدف ¬بررسی رابطه باورهای مذهبی با تاب¬آوری و امید به زندگی در زنان سرپرست خانوار بهزیستی شیراز انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار بهزیستی شیراز در سه ماهه اول 1393بود که از طریق جدول مورگان 300 نفر از زنان سرپرست خانوار به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع¬آوری داده¬ها از سه پرسشنامه نگرش مذهبی محمدی (1385)، تاب¬آوری کانر و دیویدسون (2003) و امید به زندگی اشنایدر (1991) استفاده شد. داده¬ها با استفاده از آمار توصیفی از نوع همبستگی و پیش بینی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته¬های پژوهش نشان داد که بین باورهای مذهبی با تاب¬آوری در ابعاد تجربی و مناسکی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، اما در ابعاد پیامدی و اعتقادی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین باورهای مذهبی با امید به زندگی در ابعاد تجربی و مناسکی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ولی در ابعاد پیامدی و اعتقادی رابطه معنادار وجود ندارد. علاوه بر این نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 14% از تاب¬آوری از طریق باورهای مذهبی پیش¬بینی می¬شود. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد 5% از امید به زندگی از طریق باورهای مذهبی پیش¬بینی می¬شود. بر اساس نتایج این پژوهش می¬توان نتیجه گرفت که رابطه باورهای مذهبی با تاب¬آوری و امید به زندگی در زنان سرپرست خانوار می¬تواند نقش داشته باشد. واژه¬های کلیدی: باورهای مذهبی، تاب¬آوری، امید به زندگی، زنان سرپرست خانوار